Ανεξήγητη Υπογονιμότητα: Οτι χρειάζεται να γνωρίζετε για να μη χάνεται πολύτιμος χρόνος.

Υπάρχει μια ηλικία στις γυναίκες που από κει και πέρα τα πράγματα δεν είναι όπως πριν όσον αφορά τη δυναμική που έχουν να κάνουν παιδί. Κι αυτή η άτιμη ηλικία είναι πάνω κάτω τα 36 έτη. Που γίνεται 35 στα πιο αυστηρά αμερικάνικα πρότυπα προσέγγισης της γονιμότητας, προς τα 37 στους γιατρούς που βλέπουν απέναντι τους υγιείς γυναίκες με σταθερό κύκλο, καλές ωοθήκες, νορμάλ ορμονικό προφίλ και οι οποίες έχουν ένα καλό, “ελευθερο” ιατρικό ιστορικό.

Αν λοιπόν ανήκετε στη κατηγορία εκείνων των ζευγαριών που η γυναίκα είναι κάτω από 36 ετών και δεν έχει επιτευχθεί εγκυμοσύνη μετά από ένα χρόνο ελεύθερων συχνών σεξουαλικών επαφών, τότε, κι εφόσον έχει γίνει πλήρης διερεύνηση του γιατί δεν επιτυχγάνεται η εγκυμοσύνη χωρίς να έχει βρεθεί κάποια παθολογικό αίτιο, θεωρείται πως η υπογονιμότητα σας είναι ανεξήγητη.

Όταν οι γυναίκες είναι πάνω από 36 ετών, το χρονικό περιθώριο που αφήνεται στο ζευγάρι να προσπαθήσει από μόνο του στενεύει, περιορίζεται στους έξι μήνες, ακόμα κι αν όλα τα διαγνωστικά τεστ είναι φυσιολογικά. Κι αυτό γιατί, δυστυχώς, οι πιθανότητες επίτευξης εγκυμοσύνης, είτε φυσιολογικά είτε με κάποια μέθοδο υποβοήθησης της αναπαραγωγής, αρχίζουν πλέον να ελαττώνονται με πολύ γοργούς ρυθμούς. Κι επειδή αυτό καθορίζεται από τη φύση της γυναίκας, επειδή είναι γενετικά καθορισμένο, δε μπορούμε να κάνουμε σχεδόν τίποτα για να το καθυστερήσουμε ή αντιστρέψουμε.

Τα τεστ στα οποία μπορεί να υποβληθεί ένα ζευγάρι προκειμένου να βρεθεί αν υπάρχει κάποιο αίτιο υπογονιμότητας είναι τα παρακάτω:

Για τη γυναίκα:

Πλήρης γυναικολογικός έλεγχος
Υπερηχογραφικός έλεγχος μήτρας και ωοθηκών
Έλεγχος πραγματοποίησης ωορρηξίας (υπέρηχος / ορμόνες)
Εξειδικευμένος ορμονικός έλεγχος
Υστεροσαλπιγγογραφία
Υστεροσκόπηση / Λαπαροσκόπηση ( δεν αποτελούν εξετάσεις ρουτίνας, αλλά μπορεί να προταθούν από το θεράποντα ιατρό βάση ενδείξεων ή δεδομένων στο ιατρικό ιστορικό της ασθενούς)

Για τον άνδρα:

Ένα ή και δύο ( μέσα σε διάστημα τριών μηνών) σπερμοδιάγραμματα

Αν τα παραπάνω τεστ βγούνε όλα φυσιολογικά, τότε θεωρούμε πως πρόκειται για ανεξήγητη υπογονιμότητα.

Αν τα παραπάνω τεστ βγούνε όλα φυσιολογικά, μα η γυναίκα είναι 40 ετών, τότε δεν μπορούμε παρά να δεχτούμε και τον παράγοντα ” προχωρημένη αναπαραγωγική ηλικία” (“advanced reproductive aging”) ως υπαρκτό πλέον παράγοντα υπογονιμότητας. Απλά, η γυναίκα αυτή, έχει θεωρητικά καλύτερες πιθανότητες τεκνοποίησης από μια άλλη γυναίκα που είναι 40 ετών και έχει ας πούμε πχ και υδροσάλπιγγες.

Η ανεξήγητη υπογονιμότητα συνήθως αντιμετωπίζεται με ένα συνδυασμό φαρμάκων, που προκαλούν την ανάπτυξη και ωρίμανση περισσότερων του ενός ( ιδανικά 3 το πολύ 4) ωοθυλακίων και ως εκ τούτου ωαρίων στις ωοθήκες, με τελικό σκοπό την τεχνητή πρόκληση ωοθυλακιορρηξίας σε συνδυασμό με σπερματέχγυση. Τεχνητή πρόκληση ωοθυλακιορρηξίας με φάρμακα, σε συνδυασμό με στοχευμένη χρονικά σεξουαλική επαφή θεωρείται πως έχει λιγότερες πιθανότητες επιτυχίας συγκριτικά με τη σπερματέχγυση. Η σπερματέγχυση τώρα με τη σειρά της, φαίνεται να ευνοεί τις νεαρότερες γυναίκες και να “χάνει” την αποτελεσματικότητα της σε γυναίκες μεγαλύτερες των 40 ετών.

Ο μέγιστος αριθμός σπερματεγχύσεων που συστείνεται από τους περισσότερους ιατρούς σε ζευγάρια με ανεξήγητη υπογονιμότητα και σε γενικές γραμμές καλή πρόγνωση, είναι συνήθως τρεις το πολύ τέσσερις. Μετά, θεωρείται σκόπιμο το ζευγάρι να προχωρήσει στην εξωσωματική γονιμοποίηση. Το ποια μέθοδος είναι ιδανική για εσάς θα το αποφασίσει ο θεράποντας ιατρός σας.

Πριν κλείσω, θέλω να πω κάτι πολύ μα πολύ σημαντικό. Διεθνώς, υπάρχουν κάποιες οδηγίες που έχουν θεσπιστεί από ανώτατες αρχές σχετικά με τη διερεύνηση του υπογόνιμου ζευγαριού. Όπως επίσης και τα ποσοστά επιτυχίας της κάθε τεχνικής είναι πολύ συγκεκριμένα. Θεωρώ πως η σημαντικότερη ευθύνη που έχει ο κάθε ειδικός στο χώρο της Υποβοηθούμενης Αναπαραγωγής δεν είναι το να κάνει “ότι υπάρχει διαθέσιμο από εξέταση”, είτε από υπερβάλλοντα ζήλο, είτε μήπως και κατηγορηθεί ότι δε το “γνωρίζει” να το κάνει, ή απλά επειδή ” πρέπει κάτι να βρει να πει”. Πιστεύω πως η πραγματική ευθύνη είναι να συμβουλέψει σωστά το ζευγάρι προκειμένου να γίνει με τον καλύτερο δυνατό τρόπο η σωστή διάγνωση και θεραπεία, προσαρμόζοντας τα δεδομένα της επιστήμης στις ιδιαίτερες ανάγκες του ζευγαριού.

Και τα λέω αυτά γιατί, ιδιαίτερα όσον αφορά την ανεξήγητη υπογονιμότητα, επειδή ακριβώς είναι “ανεξήγητη”, αυτό δε σημαίνει πως δεν υπάρχουν πολύ συγκεκριμένα διαγνωστικά κριτήρια προκειμένου να ορισθεί έτσι. Ελπίζω τα παρακάτω links να σας φανούν ιδιαίτερα χρήσιμα.

http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC2505167/

http://www.hfea.gov.uk/docs/HFEA_Fertility_Trends_and_Figures_2011_-_Annual_Register_Report.pdf

http://www.nice.org.uk/nicemedia/live/14078/62770/62770.pdf

Να είσαστε καλά, και εσείς που προσπαθείτε, να μη χάνετε ούτε την υπομονή μα ούτε και την ελπίδα σας.