Προσοχή σε κοινά αναλγητικά γιατί μπορούν να περιορίσουν την ικανότητα σύλληψης
Σύμφωνα με τα αποτελέσματα πολύ πρόσφατων μελετών φαίνεται ότι η δικλοφενάκη, η ναπροξένη και η ετορικοξίμπη (Μη Στεροειδή Αντιφλεγμονώδη Φάρμακα ΜΣΑΦ) αναστέλλουν σε μεγάλο βαθμό την ωορρηξία στις γυναίκες με ήπιo μυοσκελετικό πόνο. Από τις γυναίκες που λαμβάνουν ΜΣΑΦ, μόνο 6,3% (diclofenac), 25% (ναπροξένη) και 27.,3% (etoricoxib) είχαν ωορρηξία, σε σύγκριση με το 100% της ομάδας ελέγχου η οποία δεν λάμβανε τα συγκεκριμένα φάρμακα.
Τα ευρήματα αυτά υποδηλώνουν ξεκάθαρα ότι τα άμεσα διαθέσιμα, χωρίς ιατρική συνταγή, μη-στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα (ΜΣΑΦ), μπορεί να έχουν βλαβερές συνέπειες για την γονιμότητα, και θα πρέπει να χρησιμοποιούνται με προσοχή σε γυναίκες που επιθυμούν να τεκνοποιήσουν.
Μετά από μόλις δέκα ημέρες θεραπείας, παρουσιάστηκε μια σημαντική μείωση στην προγεστερόνη, μία ορμόνη που είναι απαραίτητη για την ωορρηξία, σε όλες τις ομάδες θεραπείας. Επιπλέον, εμφανίστηκαν και λειτουργικές κύστεις στο 1/3 των ασθενών. Τα ευρήματα επίσης παρουσιάζουν, ότι ακόμη και η βραχυπρόθεσμη χρήση των δημοφιλών αυτών φαρμάκων θα μπορούσε να έχει σημαντική επίδραση στην ικανότητα των γυναικών να επιτύχουν μία εγκυμοσύνη. Οι ασθενείς με ρευματικά νοσήματα, οι οποίες μπορεί να λαμβάνουν αυτά τα φάρμακα σε τακτική βάση, θα πρέπει να ενημερώνονται ώστε να έχουν επίγνωση των αρνητικών για τη γονιμότητα επιπτώσεων.
Τα ΜΣΑΦ είναι από τα πιο συχνά χρησιμοποιούμενα φάρμακα σε όλο τον κόσμο και λαμβάνονται από περισσότερους από 30.000.000 ανθρώπους κάθε μέρα. Διατίθενται χωρίς συνταγή και χρησιμοποιούνται ευρέως για τη θεραπεία του πόνου, της φλεγμονής και του πυρετού (όλα είναι κοινά χαρακτηριστικά των ρευματικών παθήσεων). Στη μελέτη συμμετείχαν 39 γυναίκες αναπαραγωγικής ηλικίας που υπέφεραν από πόνους στην πλάτη, και οι οποίες έλαβαν δικλοφενάκη (100 mg άπαξ ημερησίως), ναπροξένη (500 mg δύο φορές ημερησίως) και ετορικοξίμπη (90 mg άπαξ ημερησίως) ή εικονικό φάρμακο (placebo). Η θεραπεία δόθηκε για 10 ημέρες από την 10η ημέρα του έμμηνου κύκλου. Ανάλυση ορμονών (επίπεδο προγεστερόνης ) και υπολογισμός της διαμέτρου των ωοθυλακίων διεξήχθησαν μέσω του δείγματος αίματος και υπερηχογραφήματος αντίστοιχα. Στο τέλος της περιόδου θεραπείας , το κυρίαρχο ωοθυλάκιο παρέμεινε ανέπαφο (δεν υπέστη ρήξη) στο 75%, στο 25 % και στο 33% τοις εκατό των ασθενών που λάμβαναν δικλοφενάκη, ναπροξένη και ετορικοξίμπη, αντίστοιχα. Η ρήξη του κυρίαρχου ωοθυλακίου και η απελευθέρωση ενός ωαρίου, είναι απαραίτητη για να συμβεί η ωορρηξία. Τα ευρήματα αυτά υπογραμμίζουν τις βλαβερές συνέπειες της λήψης ΜΣΑΦ στην γονιμότητα και πιθανώς να ανοίγουν το δρόμο για μια νέα μορφής επείγουσα αντισύλληψη, με ένα πιο ευνοϊκό προφίλ ασφάλειας από ό, τι εκείνες που χρησιμοποιούνται έως σήμερα.