Μπορεί μία ορμόνη να παρεμποδίσει την επιτυχία της εξωσωματικής γονιμοποίησης;
Μια νέα μελέτη, από το Michigan State University, που δημοσιεύτηκε στο έγκυρο επιστημονικό περιοδικό Fertility & Sterility, διαπιστώνει ότι μπορεί να υπάρχει ένα τέτοιο ενδεχόμενο, δηλαδή η μεγάλη συγκέντρωση ορμόνης κατά τη διέγερση των ωοθηκών, και συγκεκριμένα της ωοθυλακιοτρόπου ορμόνης (FSH) να αποτελεί αιτία αποτυχίας στην προσπάθεια επίτευξης εγκυμοσύνης με εξωσωματκή γονιμοποίηση.
Η μελέτη
Οι ερευνητές εξέτασαν συνολικά 658,519 νέους ομόλογους κύκλους εξωσωματικής γονιμοποίησης (IVF), που είχαν αναφερθεί στο σύστημα αναφοράς SART CORS (Society for Assisted Reproductive Technology Clinic Outcomes Reporting System), από το 2004 έως το 2012. Τα δεδομένα προσαρμόστηκαν σε σχέση με τα ποσοστά ζωντανών γεννήσεων με χρήση των τιμών για τη συνολική δόση FSH και τον αριθμό των ωαρίων είχαν συλλεχθεί.
Για να μειωθούν οι πιθανότητες ύπαρξης σημαντικών παραγόντων αναξιοπιστίας των αποτελεσμάτων, οι συμπληρωματικές αναλύσεις περιορίστηκαν σε ασθενείς με καλή πρόγνωση, όπως ηλικία μικρότερη των 35 ετών, δείκτη μάζας σώματος μικρότερο του 30 kg / m2, και χωρίς ιστορικό διάγνωσης μειωμένου αποθεματικού ωαρίων, ενδομητρίωσης ή ωοθυλακιορρηκτικής διαταραχής. Ο υπολογισμός της διάρκεια της θεραπείας με γοναδοτροπίνες είχε επίσης ληφθεί υπόψη.
Τα αποτελέσματα
Ανεξάρτητα από τον αριθμό των ωαρίων που συλλέγονταν κατά την ωοληψία, το ποσοστό ζωντανών γεννήσεων μειώθηκε σημαντικά, έως και σε ποσοστό 15% έως 20%, όσο η δόση της FSH ήταν μεγαλύτερη. Αυτό αποτελεί ένα εξαιρετικά σημαντικό συμπέρασμα,
Σημαντική μείωση των ζωντανών γεννήσεων παρατηρήθηκε ακόμη και σε ασθενείς με καλή πρόγνωση, ανεξάρτητα από την ηλικία, εκτός από τις γυναίκες ηλικίας 35 ετών και άνω, με 1-5 ωάρια.
Οι ερευνητές επεσήμαναν ότι ορισμένοι από τους κύκλους που μελετήθηκαν μπορεί να αφορούν γυναίκες με μειωμένα αποθέματα ωαρίων, καθώς τα δεδομένα αυτά δεν αναφέρονταν στο συγκεκριμένο πρόγραμμα υποβοηθούμενης αναπαραγωγής.
Και στα κλινικά αποτελέσματα, επίσης, δεν περιλαμβάνονταν πληροφορίες σχετικά με την καταμέτρηση ωοθυλακίων με άντρο στην πρώτη φάση του κύκλου, χωρίς διέγερση (AFC). Ως εκ τούτου, η συγκεκριμένη ανάλυση δεν αντανακλά κάποιες πληροφορίες σχετικά με την ικανότητα των ωοθηκών για διέγερση, που οι γιατροί θα μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν για να καθορίσουν τα ασφαλή επίπεδα στη δοσολογία της FSH.
Παρ ‘όλα αυτά, οι συγγραφείς κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι οι γιατροί καλό είναι να αποφεύγουν τη συνταγογράφηση υψηλών δόσεων της FSH. Είπαν, ωστόσο, ότι τα αποτελέσματα της μελέτης δε θα πρέπει με κανένα τρόπο να εκληφθούν ως δικαιολογία για ελάχιστη διέγερση ή φυσικό κύκλο εξωσωματικής γονιμοποίησης.
Σε κάθε περίπτωση, όπως χαρακτηριστικά αναφέρει και ο δρ Δημήτρης Μπιλάλης MBBCH MMedSc CCST FRCOG, “δεν υπάρχει τίποτα πιο σπουδαίο από την εξατομίκευση στα θεραπευτικά πρωτόκολλα και από το “σεβασμό” στη φυσιολογία του γυναικείου οργανισμού. Διαθέτουμε πλέον εξαιρετικά φάρμακα και η δοσολογία οφείλει να προσαρμόζεται ανάλογα με τα δεδομένα της κάθε ασθενούς, πάντα με ασφάλεια.”