Μπορείς να μείνεις έγκυος όταν ΕΣΥ θελήσεις να μείνεις έγκυος;
Αλήθεια,
1) Μπορείς να μείνεις έγκυος όταν ΕΣΥ θελήσεις να μείνεις έγκυος; Ναι/Όχι
2) Μπορείς να μείνεις έγκυος ΧΩΡΙΣ να προσπαθήσεις να μείνεις έγκυος; Ναι/Όχι
3) Μπορείς να μείνεις έγκυος χωρίς καμία μέθοδο υποβοήθησης, όταν υπάρχει έστω μία διάγνωση υπογονιμότητας; Ναι/Όχι
4) Μπορείς να μείνεις πιο εύκολα έγκυος στα 30 σου αντί στα 40; Ναι/ Όχι
ΟΤΙ ΚΑΙ ΝΑ ΕΧΕΤΕ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙ, ΔΙΚΙΟ ΕΧΕΤΕ.
Μπορείτε να κάνετε ΟΤΙ θέλετε και ΔΕΝ μπορείτε να κάνετε ότι θέλετε. Γιατί στην ανθρώπινη αναπαραγωγή υπάρχουν εκατοντάδες πράγματα που γνωρίζουμε, και άλλα τόσα που δε γνωρίζουμε ακόμα. Γνωρίζουμε αρκετά πράγματα για τις διαδικασίες και γνωρίζουμε τη στατιστική. Αυτό που δε γνωρίζουμε είναι εάν μια διαδικασία θα είναι αποτελεσματική και για το ζευγάρι Α, και το Β και το Γ κλπ. Γνωρίζουμε πως σε μια μέση, καλή αναπαραγωγική ηλικία, περίπου 30-35 έτη, η γυναίκα έχει καλές πιθανότητες να μείνει έγκυος από μόνη της (περίπου 20% ανά μήνα) ή με εξωσωματική (περίπου 30-35% ανά κύκλο). Γνωρίζουμε λοιπόν, είτε έτσι είτε αλλιώς, αρκετές γυναίκες που στην ερώτηση (1) η απάντηση είναι ΝΑΙ. Γνωρίζουμε όμως και αρκετές που για εκείνες η απάντηση είναι (δυστυχώς) ΟΧΙ.
Επίσης γνωρίζουμε, πως μια γυναίκα μπορεί να μείνει έγκυος εντελώς τυχαία, χωρίς καμία απολύτως προσπάθεια. Δηλαδή, εκεί που έχει σχεδόν ανύπαρκτη σεξουαλική ζωή, μόνο ΜΙΑ τυχαία, περιστασιακή επαφή με το σύζυγο, σε όποιο ηλικιακό γκρουπ και να ανήκει η ίδια, ακόμα δηλαδή και στα 40 της, να έχει ως αποτέλεσμα μια εγκυμοσύνη. Στην πραγματικότητα όμως, στα πλαίσια της στατιστικής που προανέφερα, δε γίνεται ΕΤΣΙ ΑΠΛΑ να μείνεις έγκυος χωρίς να προσπαθήσεις να μείνεις έγκυος. Χρειάζεται μια σταθερή σεξουαλική δραστηριότητα, 2-3 φορές την εβδομάδα, χωρίς απαραίτητα να υπολογίζεις τις γόνιμες ημέρες, προκειμένου να έχεις τη στατιστική με το μέρος σου ώστε να μείνεις έγκυος, οπότε στη δεύτερη ερώτηση, όσο εύκολο (δύσκολο) είναι το ΝΑΙ, τόσο δύσκολο (εύκολο) είναι το ΟΧΙ.
Πάμε στα δύσκολα τώρα. Σε μια πραγματικά δύσκολη ερώτηση. Μπορείς να μείνεις έγκυος φυσικά, χωρίς καμία βοήθεια, όταν υπάρχει έστω και μια διάγνωση υπογονιμότητας; Πχ οι πρώτες πέντε σε τυχαία σειρά και βαθμό σημαντικότητας, από τις πολλές που μου έρχονται στο μυαλό: σύνδρομο πολυκυστικών ωοθηκών, ολιγοασθενοσπερμία, ενδομητρίωση, ήπιος σαλπιγγικός παράγοντας, προχωρημένη αναπαραγωγική ηλικία. Εκτός και αν υπάρχει απόλυτη διάγνωση υπογονιμότητας, πχ αζωοσπερμία, απώλεια σαλπίγγων, η απάντηση είναι ΝΑΙ μπορείς. Έχω δει, τόσα χρόνια πια στο χώρο αυτό, ζευγάρια να πραγματοποιούν το όνειρο τους εκεί που όλα δείχνουν αλλιώς. Πχ: Ολιγοασθενοσπερμία, σημαντικός δηλαδή παράγοντας υπογονιμότητας. Κι όμως, σε ένα καλό κύκλο από τη πλευρά της γυναίκας και ένα, μπορεί τη δεδομένη στιγμή, λιγάκι καλύτερο δείγμα από τον άντρα, και να, το ένα και μοναδικό σπερματοζωάριο που χρειάζεται φτάνει τελικά στο στόχο του και η εγκυμοσύνη είναι γεγονός. Στον κύκλο πριν από αυτόν που θα ξεκινούσες εξωσωματική. Στο κύκλο εκείνο που τσακώθηκες και παραλίγο να χωρίσεις. Στον κύκλο που ήπιες και κάπνισες και έκανες όλα τα “ΜΗ“, και που τελικά κατάφερες το φαινομενικά ακατόρθωτο. Άρα, εάν κάποιος “ειδικός” σας πει κάποια στιγμή “αποκλείεται” τότε ή δεν είναι ειδικός ή δεν έχει πολύ πείρα. Μπορεί να σας πει πως οι πιθανότητες είναι σχεδόν ανύπαρκτες, 1, 2, 3, 4, 5% (αυτό είναι πολύ υψηλό ποσοστό για κάποιες περιπτώσεις, πιστέψτε με) αλλά το “αποκλείεται” δε μπορεί κανείς να το πει. Άρα, ακόμα και στις πιο δύσκολες περιπτώσεις, η απάντηση είναι ΝΑΙ. Όμως αυτή η απάντηση είναι η εξαίρεση και όχι ο κανόνας. Γιατί, όταν υπάρχει έστω και μία διάγνωση υπογονιμότητας, η πιθανότητα του να υπάρξει αυτόματη σύλληψη είναι περιορισμένη, προσαρμοσμένη στα προσωπικά δεδομένα του κάθε ζευγαριού. Οπότε, για το ζευγάρι στην περίπτωση αυτή, η υποβοήθηση είναι μονόδρομος, εάν θέλει να αυξήσει τις πιθανότητες για σύλληψη. Μπορεί απλά να απαιτείται ορμονοθεραπεία, μπορεί να απαιτείται σπερματέγχυση, μπορεί να απαιτείται εξωσωματική γονιμοποίηση με όλες τις διαθέσιμες τεχνολογίες εάν πρόκειται για δύσκολο περιστατικό, όμως σίγουρα κάτι απαιτείται. Γιατί όταν υπάρχει μια διάγνωση υπογονιμότητας, οφείλεις να τη σεβαστείς. Είναι πολύ στενάχωρο γεγονός, φέρνει τη ζωή πάνω κάτω, αλλάζει ισορροπίες, μαυρίζει τη ψυχή, διαφοροποιεί χαρακτήρες, όμως υπάρχει. Και δε μπορείς να το αγνοείς σα να μην υπάρχει. Πρέπει να το δεχτείς και να προχωρήσεις με το κεφάλι ψηλά. Δόξα το Θεό, σήμερα όσο ποτέ, υπάρχουν εργαστηριακά και φαρμακευτικά, δυνατότητες και τεχνολογίες, που βοηθούν τη πλειοψηφία των ζευγαριών, νωρίτερα ή αργότερα, ευκολότερα ή δυσκολότερα, να αποκτήσουν ένα μωράκι.
Και πάμε στην επόμενη ερώτηση: πότε μπορείς να μείνεις πιο εύκολα έγκυος, στα 30 ή στα 40; Θέλετε την πραγματική απάντηση; Όταν δημιουργηθούν οι ΚΑΤΑΛΛΗΛΕΣ συνθήκες. Τι σημαίνει αυτό: Ότι ένα σπερματοζωάριο θα καταφέρει να γονιμοποιήσει ένα ωάριο ψηλά στις σάλπιγγες ώστε να δημιουργηθεί το ζυγωτό. Ότι αυτό με τη σειρά του θα μπορέσει να εξελιχθεί φυσιολογικά και στο στάδιο πια της βλαστοκύστης, έχοντας πια επιστρέψει στη μήτρα από τις σάλπιγγες 5-6 ημέρες μετά, θα βγει έξω από τη διάφανη ζώνη που το προστατεύει και θα ξεκινήσει ένα πολύπλοκο διάλογο με τη μήτρα ώστε να το αφήσει να εμφυτευτεί. Και ότι πράγματι θα εμφυτευτεί σωστά και έτσι θα ξεκινήσει η εγκυμοσύνη. Αυτές οι κατάλληλες συνθήκες είναι από τα πιο πολύπλοκα συστήματα στη φύση. Και ο λόγος είναι απλός. Η φύση προστατεύει με αυτόν τον τρόπο τον άνθρωπο, κάνοντας τη διαδικασία της ανθρώπινης αναπαραγωγής, διαδικασία με πολλά επίπεδα ελέγχου, ώστε το τελικό αποτέλεσμα να είναι φυσιολογικό. Στη φύση, ο άνθρωπος αναπαράγεται με πολύ μεγαλύτερη δυσκολία σε σχέση με άλλα θηλαστικά, για λόγους ασφάλειας. Με την εξωσωματική γονιμοποίηση μας δίνεται η δυνατότητα να “παρακάμψουμε”, ή να “ξεπεράσουμε” αρκετά από τα εμπόδια αυτά. Για το λόγο αυτό είναι πολύ μεγάλη ανάγκη και υποχρέωση όλων μας στο χώρο της υποβοηθούμενης αναπαραγωγής, να εφαρμόζουμε κάθε μέθοδο υποβοήθησης με τη μέγιστη ασφάλεια και πάντα ενημερώνοντας τον ασθενή για τις όποιες παρενέργειες.
Έτσι λοιπόν, για να επιστρέψω στην απάντηση της ερώτησης (4): στα 30 της, ΝΑΙ είναι πιο εύκολο να μείνει μια γυναίκα έγκυος γιατί στην ηλικία αυτή έχει σχεδόν διπλάσιες πιθανότητες από ότι στα 40 της οι συνθήκες τεκνοποίησης να είναι κατάλληλες. Όμως εάν δεν κάνει κάτι για αυτό ή υπάρχει κάποιο πρόβλημα που δεν αντιμετωπίζεται σωστά, πχ δεν έχει συχνές επαφές ή έχει αθεράπευτη ολιγοαμηνόρροια, τότε η ηλικία από μόνη της δε κάνει (πάντα) θαύματα. Σε αντίθεση, μια γυναίκα στα 40 της, η οποία είναι πολύ προσεχτική και… “οργανωμένη” όσον αφορά την υγεία της, με ελεύθερο ιατρικό ιστορικό και συχνότατη σεξουαλική δραστηριότητα μπορεί να πετύχει την πολυπόθητη εγκυμοσύνη και ας έχει έως και 50% λιγότερες πιθανότητες. Προσοχή ομως εδώ. Σε καμία περίπτωση δε θέλω να πιστέψετε πως “Α, οκ, και στα 40 μπορεί να μείνω εύκολα έγκυος”. Όπως είπα και πιο πάνω, υπάρχει ο κανόνας και υπάρχουν και οι εξαιρέσεις. Όμως οφείλεις να σέβεσαι τον κανόνα και να προσπαθείς να επιβεβαιώνεις αυτόν και όχι την εξαίρεση. Χωρίς αυτό να σημαίνει πως όταν επιβεβαιώνεται η εξαίρεση δεν είναι υπέροχο. Είναι το πιο υπέροχο δώρο, μια εγκυμοσύνη και ένα υγιέστατο μωράκι, παρά τις χαμηλές πιθανότητες και δυσκολίες. Πρόταση που με φέρνει στο κλείσιμο:
Μπορείς να μείνεις έγκυος όταν ΕΣΥ θελήσεις να μείνεις έγκυος;;;
Ναι και Οχι. Εύχομαι το ΝΑΙ. Αλλά σε όλους εσάς που τη δεδομένη αυτή στιγμή που διαβάζετε αυτές τις γραμμές η απάντηση προς το παρόν φαίνεται να είναι ΟΧΙ, θέλω να πω ένα πράγμα. Πως αργά ή γρήγορα, με υπομονή, οργάνωση και επιμονή, το ΟΧΙ αυτό, πρώτα ο Θεός, θα γίνει ΝΑΙ.
Να είσαστε πάντα καλά,
Χαρούλα.
Εξαιρετικο!!!!!!!