Οι νέοι κανόνες της εξωσωματικής γονιμοποίησης μέρος 2ο: Ιατρός, Επιστήμονας ή Θεραπευτής;
Είμαι επιστήμονας. Με εξειδίκευση στην Υποβοηθούμενη Αναπαραγωγή. Ο σύζυγος μου είναι ιατρός-γυναικολόγος. Με εξειδίκευση στην Υποβοηθούμενη Αναπαραγωγή. Ο κος ΑΒΓΔ ΚΛΜΝΞΟΠΡΣΤ είναι Ομοιοπαθητικός/ Ayurveda specialist/ Βελονιστής κλπ. Μερικές φορές με κάποια εξειδίκευση στην Ανθρώπινη Αναπαραγωγή.
Ποιος από όλους μας είναι “Θεραπευτής“;
Εγώ θεωρώ πως όλοι μας είμαστε. Ή τουλάχιστον ΠΡΕΠΕΙ και ΟΦΕΙΛΟΥΜΕ να είμαστε θεραπευτές.
Κάνω Google Search να βρω τι ακριβώς σημαίνει αυτή η λέξη, στα αγγλικά “healer“.
“Αυτός που θεραπεύει. Που εφαρμόζει μια θεραπεία.” Wikipedia / ελληνικό site.
“Ποιος είναι τελικά ο θεραπευτής? Ο παντογνώστης σωτήρας, ο έμπειρος συνεργάτης, ο εξομολογητής, ή απλά ο λευκός πίνακας πάνω στον οποίο ο θεραπευόμενος θα αποτυπώσει τα σχήματα των ψυχικών του διεργασιών? Είναι η αυθεντία ή ο συνοδοιπόρος, ο μέντορας ή ο συμπάσχων?”
http://e-psychology.gr/therapy/369-counsellor-psychotherapist
“Healer may refer to:
Healer (alternative medicine), someone who purports to aid recovery from ill health
Faith healer
Traditional healer”
http://en.wikipedia.org/wiki/Healer
Ορίστε. Και η Wikipedia και το Google και ολόκληρη η Ψυχολογία ως Επιστήμη ( εξ ορισμού και με το νόμο οι ψυχολόγοι είναι αδιαμφισβήτητα θεραπευτές) δεν προσδιορίζουν ακριβώς ποιος είναι ο θεραπευτής.
Alternative (Medicine) Healer vs Faith Healer vs Traditional (Medicine) Healer
Όλοι Θεραπευτές. Και αυτή αποτελεί για μένα τη μόνη αλήθεια. Και όποιος δε το αντιλαμβάνεται αυτό δεν είναι πραγματικός θεραπευτής. Άνω τελεία .
Πάμε τώρα στην Υπογονιμότητα. Ευτυχώς εδώ ο ορισμός είναι αδιαμφισβήτητα ένας:
“Μη επίτευξη εγκυμοσύνης μετά από ένα έτος συχνών ελεύθερων σεξουαλικών επαφών”.
Βέβαια, αν θέλουμε να είμαστε πιο ακριβείς, ο όρος αφορά και τις περιπτώσεις εκείνες που οι γυναίκες δε μπορούν να φέρουν σε πέρας μια κύηση έως τον τοκετό, έχουν δηλαδή καθ’ έξιν αποβολές.
Όταν λοιπόν ένα ζευγάρι έρχεται αντιμέτωπο με την Υπογονιμότητα, τι πρέπει να κάνει;
1) Να απευθυνθεί σε κάποιον ΕΙΔΙΚΟ, λέει η λογική.
2) Να κάνει Google Search, λέει το χτυποκάρδι που ακόμα δεν έχει δεχθεί τη πιθανότητα να υπάρχει πρόβλημα και που η πρώτη στεναχώρια σε αποτρέπει να μοιραστείς κάτι τέτοιο ακόμα και με τους δικούς σου ανθρώπους.
3) Να το πει στους κολλητούς και στους γονείς, λέει το συναίσθημα, σε αυτούς που σε αγαπούν πραγματικά και μπορεί κάπως πιο απλά να βοηθήσουν.
4) Να ξεκινήσει πιο υγιεινή διατροφή, άσκηση, ομοιοπαθητική, σιάτσου, διατροφή, να κόψει ποτό και κάπνισμα και όλα θα φτιάξουν.
5) Να….. Πολλές ακόμα σκέψεις. Και αμέτρητα συναισθήματα.
Εδώ ας κάνω μια παρένθεση. Όταν δούλευα στην Αμερική, είχα την τύχη να δουλέψω και να μαθητέψω δίπλα στη guru του counseling για την υπογονιμότητα dr Sharon Covington.
Τα δύο σπουδαιότερα μαθήματα που πήρα ήταν τα εξής:
1) Κατάλαβα γιατί η υπογονιμότητα βρίσκεται τόσο ψηλά σχετικά με τις καταστάσεις που προκαλούν τόσο μεγάλο στρες στον οργανισμό. Στα περισσότερα μοντέλα ανάλυσης κατατάσσεται τρίτη μετά από το θάνατο και τον πόλεμο. Ο λόγος: γιατί δεν είναι κάτι “απτό”, “υπαρκτό”. Αποτελεί μια έννοια, δε μπορείς να τη “πιάσεις”, να τη “δεις” ώστε να την αντιμετωπίσεις και να τη “θρηνίσεις” ώστε να τη “ξεπεράσεις”.
2) Το σπουδαιοτερότερο μάθημα όλων: Πυρήνας της οικογένειας είναι το ζευγάρι. Αυτή η ευλογημένη ένωση δυο ανθρώπων που συμπορεύονται από κει και έπειτα μαζί στη ζωή. Το κάθε παιδί δεν έρχεται για να ολοκληρώσει αυτή την έννοια, έρχεται για να προσθέσει μέλη στην ήδη υπάρχουσα οικογένεια. Τελεία και παύλα. Κλείνει η παρένθεση.
Συγχωρέστε με αλλά προσπαθώ να είμαι όσο πιο συνοπτική γίνεται σε ένα θέμα με απύθμενο βάθος και χωρίς πραγματικό τέλος.
Υπογονιμότητα λοιπόν, Εξωσωματική Γονιμοποίηση, Ορμονική Διέγερση των Ωοθηκών, Ινομυώματα, Ενδομητρίωση, Εξωσωματική Γονιμοποίηση σε Φυσικό Κύκλο, Αντιπηκτική Αγωγή για Θρομβοφιλία, Παλίνδρομες Κυήσεις, Φυλλικό Οξύ, Agnus Castus, Oophorinum και Folliculinum, vitD, Ω3/6 λιπαρά οξέα….
Και κάπως έτσι φτάνω να εξηγήσω το σημερινό τίτλο. Στους Νέους Κανόνες Εξωσωματικής Γονιμοποίησης, σε συνέχεια του προηγούμενου μου άρθρου, θέλω να προσθέσω τα εξής:
Όλοι εμείς, επιστήμονες, ιατροί και εναλλακτικοί θεραπευτές, που ένα ζευγάρι θα προσεγγίσει προκειμένου εμείς με τη σειρά μας να θεραπεύσουμε την υπογονιμότητα του, πρέπει να είμαστε σε άριστη συνεργασία μεταξύ μας. Μόνο έτσι θα μπορέσουμε να εφαρμόσουμε τη θεραπευτική μας ιδιότητα στο έπακρο.
Κανένας δεν κερδίζει προσπαθώντας να αποδείξει πως εκείνος είναι πιο σωστός, και σίγουρα όχι το ζευγάρι.
Και δεν αναφέρομαι σε απλά περιστατικά τύπου, εγώ προτείνω αυτές τις βιταμίνες, ο ομοιοπαθητικός αυτή τη συνταγή και ο βελονιστής λέει πως πριν αρχίσω αυτή τη θεραπεία χρειάζονται δυο μήνες θεραπείας. Αυτά είναι απλά.
Αναφέρομαι σε περιστατικά όπου ένας παραδοσιακός ιατρός κρίνει (evidence based) πως πρέπει, προκειμένου να έχει πιθανότητες να είναι αποτελεσματικός ένας κύκλος εξωσωματικής γονιμοποίησης, να υπάρξει φαρμακευτική διέγερση των ωοθηκών, ή ορμονική θεραπεία. Ή πως υπάρχει διαπιστωμένα μια φλεγμονή (χλαμύδια/σαλπιγγίτιδα) που χρειάζεται φαρμακευτική αντιμετώπιση. Και θεωρεί πως είναι αυτός ο μόνος τρόπος (πολλές φορές πράγματι είναι). Από την πλευρά του, ο εναλλακτικός ιατρός/ομοιοπαθητικός, ακυρώνει κάθε τι παραδοσιακά ιατρικό, και επιμένει στο ότι η εναλλακτική προσέγγιση έχει τη λύση για όλα (πράγματι, πολλές φορές η εναλλακτική οδός είναι πολύ αποτελεσματική). Ποιος από τους δυο είναι θεραπευτής; Προσωπικά θεωρώ κανένας. Ποιος είναι ο μεγάλος χαμένος; Το ζευγάρι.
Ένας σωστός θεραπευτής πρέπει πρώτα από όλα να έχει ενσυναίσθηση. Δε θα μπορούσα να εξηγήσω καλύτερα τι σημαίνει αυτό από το παρακάτω λατρεμένο video.
Ένας “θεραπευτής” που καλείται να θεραπεύσει ένα σύνθετο πρόβλημα όπως η Υπογονιμότητα, που καλείται να βοηθήσει ένα ζευγάρι να αποκτήσει ένα παιδί με τη μέθοδο της Εξωσωματικής Γονιμοποίησης, που καλείται να θεραπεύσει το σώμα ώστε να λειτουργεί καλύτερα, που έχει την ικανότητα και το δύσκολο έργο να κάνει τη ψυχή να είναι πιο ανάλαφρη και το μυαλό πιο καθαρό, αυτός ο θεραπευτής πρέπει να είναι πολλά αλλά σε καμία περίπτωση αυτό: απόλυτος. Χωρίς όμως να φτάνουμε και στο άλλο άκρο, της ανεξέλεγκτης….παραφιλολογίας.
Όλοι μαζί μπορούμε, θέτοντας πάντα τα ΟΡΙΑ μας, να δεχτούμε μικρές παρεμβάσεις βοήθειας, όπως μου αρέσει να τις αποκαλώ, εφόσον αυτές έχουν κάποιο επιστημονικό υπόβαθρο και δεν είναι αυθαίρετες πρακτικές που απλά υπάρχουν για να κάνουν εντύπωση.
Επίσης, μεγάλη είναι και η ευθύνη του ζευγαριού, όμως εδώ η αλήθεια είναι δεν έχω ακόμα αποφασίσει ποιος είναι ο πιο σωστός τρόπος αντιμετώπισης. Ίσως έχει να κάνει με τα όρια που αναφέρω παραπάνω. Όταν το ζευγάρι έχει ήδη δοκιμάσει για σεβαστό χρονικό διάστημα κάτι πιο φυσικό κι εναλλακτικό χωρίς όμως δυστυχώς κάποιο αποτέλεσμα, και χρειάζεται/ θέλει/ πρέπει να προχωρήσει σε κάτι πιο ιατρικό και παρεμβατικό, τότε δεν πρέπει να υπάρχουν πισωγυρίσματα. Βοήθεια ναι από κάποια εναλλακτική μέθοδο, αλλά όχι πισωγυρίσματα. Πρέπει ο νέος στόχος να είναι ξεκάθαρος. Εάν η επιλογή και η απόφαση είναι “εξωσωματική με ορμονική διέγερση” δε πρέπει να υπάρχουν εσωτερικές φωνές αμφισβήτησης από κανένα.
Συμπέρασμα: στους νέους κανόνες Εξωσωματικής Γονιμοποίησης όλοι έχουμε σπουδαίο ρόλο να παίξουμε. Και οι ιατροί, και οι επιστήμονες, και οι εναλλακτικοί, και οι ψυχολόγοι και οι φαρμακοποιοί, και οι βελονιστές, και οι χειροπρακτικοι, ΟΛΟΙ. Ο καθένας στην ειδικότητα του.
Αρκεί να είμαστε όλοι ΘΕΡΑΠΕΥΤΕΣ.
Το άρθρο αυτό είναι αφιερωμένο σε ένα χαμογελαστό κορίτσι που μου απέδειξε πως η Υστεροσαλπιγγογραφία μπορεί να γίνει και χωρίς τη λήψη παραδοσιακών φαρμάκων αλλά με ομοιοπαθητική. Δεν έμαθα ποτέ πόσο πραγματικά πόνεσε, δε μου είπε, αρκεί που αγκαλιαστήκαμε και γιορτάσαμε το γεγονός πως ήταν ολα φυσιολογικά. Και στον άντρα μου, που είναι ο μόνος που καταφέρνει να μου βάζει όρια επειδή στην πραγματικότητα ΠΟΤΕ δε μου έχει βάλει κάνενα όριο στη ζωή ή το επάγγελμα μου.
Να είστε καλά,
Χαρούλα.